Jaar 1; een terugblik!

Afgelopen week zit het eerste jaar erop! Het eerste?? Ja, want plannen om terug te komen zijn er nog niet! Het jaar is voorbij gevlogen; het is als de dag van gisteren dat we met roodbetraande oogjes en ons hele leven in twee koffertjes vertrokken. En ook al is alles anders gelopen dan verwacht; het overtreft de verwachtingen. Afgelopen weken hebben we het weer druk gehad met van alles en nog wat. Annemieke haar familie heeft ons verblijdt met een bezoekje en heeft kunnen zien hoe wij hier leven in Saba, is Peter op vakantie geweest op Saba, heeft Michel zijn rijlessen gehad (en ook nog een rijbewijs gehaald!) en moet er ook nog gewerkt worden.

--Papier-maché--
En toen was er natuurlijk nog het papier-maché; iets wat ik na de kleuterschool niet meer gedaan heb, maar waar Annemieke en ik de afgelopen weken weer heel ervaren in zijn geworden. Micheline (een Nederlandse vriendin) was verantwoordelijk voor de wereldpremière van het theaterstuk Nemeo & Juliet voor de schoolkinderen van Saba; een toneelstuk waarin de verhalen van Finding Nemo & Romeo en Juliet erg ruim geïnterpreteerd worden. Al maanden werd er druk gewerkt om dit eerste schooltoneelstuk een succes te maken; iedereen was opgetrommeld. Lange dagen, glitters overal en vooral veel tijd, maar het resultaat mocht er zijn. Een professionele uitvoering waar Andrew Lloyd Webber jaloers op zou zijn! Zingende en dansende kinderen, kleurrijke kostuums en decor, professioneel muziek en licht en twee dagen uitverkocht (wat toch betekent 240 mensen; op een bevolking van 1500!), maar belangrijker nog; lachende kinderen, trotse ouders en vooral uitgeputte vrijwilligers.

--De berg op--
Na de slapeloze nachten voor het toneelstuk, was de rust teruggekeerd (en Peter gearriveerd), dus tijd voor ontspanning en vermaak. Eindelijk was het dan eindelijk zover; iets waar al weken over gesproken werd, maar wat er steeds niet van kwam; kamperen op Paris Hill (red; een bergje op Saba). Zo gezegd, zo gedaan;Met z’n vijven, wij en Patrick & Sophie (*2), de rugzakken in de auto, boodschappen halen en klaar om te gaan! Maar eerst even snorkelen vanaf ons strandje; Ongelooflijk, het was Peter’s tweede dag op Saba en meteen ongeveer alles al gezien; zes schildpadden (Zoals Sophie zei; “Alweer een schildpad, wordt wel een beetje saai hahahaha”), Blue Tangs, Groupers, heel veel kleine visjes en drie pijlstaartroggen!


Vervolgens de berg op; tenten opzetten, de fik in het kampvuur en de biertjes kunnen open. Aardappels en maïs in het vuur, worsten (en frikadellen) op het stokje en rum & bier in glazen; wat wil een mens nog meer? In ieder geval geen enge beesten. Nou wil het dat de lijst met enge beestjes op Saba minimaal is, maar toch zijn er enkele. Wil het nou net zo zijn dat deze ook op Paris Hill zit; een schorpioen. Een dergelijke ontdekking en het feiten dat de tenten open staan, is niet bevorderlijk voor de nachtrust, kunnen we iedereen bevestigen.

--Food of The Gods--
Het begon allemaal met Tom (*2) en het woord‘ Ambrosia’; het voedsel van de goden. Een ‘ salade’ op basis van marshmallows? Bij de gedachte alleen al slaat het glazuur van je tanden, maar in navolging van Nederlandse frikadellen, drop en hagelslag moeten wij geloven aan dit typisch Amerikaans gerecht. En wat is een betere tijd hiervoor dan een typisch Amerikaanse feestdag; The 4th of July. Traditionele Amerikaanse gerechten als Corn on a Cob, Hotdogs, Three Bean Salad, Baked Beans with Bacon, Tuna/ Pasta Salad en Vegetarian Pasta Salad en kip stonden op het menu. Maar ook minder bekende (en op het eerste oog minder smakelijke) gerechten hebben de revue gepasseerd; wat te denken van Philadelphia (dat kaasspul) met BBQ-saus, soepmix gemixt met Sour Cream, Jelly & Canned fruit en natuurlijk het nu al legendarische ‘ Ambrosia’ ; de reden waarom iedereen op deze zaterdagmiddag bij het zwembad van El Momo zit. De verwachtingen waren laag en dat was misschien wel de reden dat het meeviel! Ambrosia is mix van marshmallows met fruit uit blik, kokosschilfers en whipped cream en eerlijk gebiedt mij te zeggen; het smaakt beter dan het klinkt en gelukkig ook dan het eruitziet. Als iemand het recept wil, voel je vrij om het te vragen! En tot slot (omdat we nog niet genoeg hadden gegeten, er nog een beetje glazuur op de tanden zat en omdat we nog niet moddervet waren) ‘Ricecrispiethreats’ oftewel gesuikerde cornflakes met gesmolten marshmallows! Genoeg suiker om een redelijk gevalletje ADHD meet te ontwikkelen. Ik begrijp dat iedereen graag had mee willen genieten, daarom hierbij de belofte; als wij weer in Nederland zijn, mogen jullie allemaal bij ons komen genieten van deze Amerikaanse delicatessen.

--Working from 8 to 5--
Er gaat geen dag voorbij zonder dat we over straat lopen dat er geen gillend kind uit de supermarkt komt rennen, uit de auto hangt of zich losrukt van de vader/moeder en gillend in onze richting komt rennen; “teacher Mieke, teacher Mieke, teacher Mieke!” Teacher Mieke is een fenomeen op het eiland (en niet alleen bij de kindertjes…..!).

Dan het antwoord op de vraag die al meerdere malen gesteld is; we weten dat Michel een nieuwe baan heeft, maar wat houdt het eigenlijk in? Nou, even kort en snel dan! Ik ben verantwoordelijk voor het draaiende houden en bemannen van het Regionaal Service Center (RSC) op Saba. Het RSC is opgezet door de Minsterie van BZK in Nederland en heeft vestigingen op de drie BES-eilanden (Bonaire, Sint-Eustatius en Saba). Het RSC op Saba is, naast het informatiepunt waar de inwoners terecht kunnen met vragen over de komende constitutionele veranderingen, de plek waar de Nederlandse ambtenaren, die voor korte of lange tijd naar Saba komen, een kantoor/ uitvalsbasis hebben en een persoon hebben die het eiland en de mensen kent. Dit betekent dat ik verantwoordelijk ben voor het onderhoud van het kantoor, het ontvangst van gasten en delegaties, het beantwoorden van vragen van inwoners van Saba en dat ik de verschillende ambtenaren etc. ondersteun in hun werkzaamheden; dit kan zeer uiteenlopend zijn. En aangezien ik momenteel de enige werknemer van het RSC op Saba ben, komen daar vaak verschillende opdrachten en werkzaamheden vanuit verschillende hoeken bij, wat zorgt voor de nodige afwisseling in het werk.

--Een vooruitblik (is dit Nederlands?)--
Mensen, verwacht ons niet volgende week op de stoep! Tenzij er niets raars/naars gebeurt, zullen wij deze rots nog niet verlaten. Verlaten misschien wel voor een korte vakantie, maar niet met ons hele leven in een koffer om weer onze weg naar Nederland te vinden. En daarbij; we hebben hier nog veel te veel te doen; een vakantie naar Anguilla met zijn tweetjes, een reisje naar Dominica met Patrick en Sophie, we gaan vanaf september Nederlands les geven aan Sabaanse kindertjes, vrijwilligen voor de Saba Marine Park en ga zo maar door! Tel daarbij alle leuke mensen van Saba en het geweldige uitzicht vanaf ons eiland daarbij op en de uitkomst is duidelijk; wellicht volgend jaar!

Wederom een groet vanaf Saba,
Michel en Annemieke


Onderschriften;
(*1) Patrick en Sophie nemen het nadat ze vanaf Nederland naar China hebben gefietst het een beetje rustiger aan en zijn naar Saba gekomen om El Momo Cottages te runnen (www.elmomo.nl); zoals alles in het leven, loopt dit ook anders! Vanaf deze maand zullen ze dan ook iets anders gaan doen op Saba n.l. een ander hotel ‘ The Cottage Club” runnen (www.cottage-club.com)

(*2)Tom is een New Yorker (‘dat is heel iets anders dan een Amerikaan?!?’), die voor drie maanden naar Saba is gekomen om Patrick en Sophie te helpen met verbouwen/ renoveren etc . en zich ondertussen voor te bereiden op zijn solotheatertour door Amerika in zijn jaren 50 caravan; tomjudson.blogspot.com.